INFORMACJE24.co.uk

Polskie harcerstwo w Wielkiej Brytanii

Polskie harcerstwo w Wielkiej Brytanii to coś znacznie więcej niż tylko instytucja. ZHP tutaj to ostoja polskości.

Kilka lat temu większość z obecnej na Wyspach Polonii przyjechała tutaj wraz ze swoimi dziećmi. Nasza droga dziatwa mimo że urodzona i wychowana w Polsce (przynajmniej częściowo) zaczyna już mieć pewne problemy w poprawnym wysławianiu się w języku praojców. To raczej normalne zjawisko z którym dość trudno się walczy. Tym bardziej docenić trzeba, że młodzi harcerze, którzy przyjechali na kurs zastępowych czy drużynowych do Fenton mówią bardzo dobrze po polsku a przecież to już trzecie pokolenie Polaków żyjących w Wielkiej Brytanii. Niemała w tym zasługa ZHP, w której nawet zuchy starają się mówić po polsku.

Polskie harcerstwo w Wielkiej Brytanii uczy jednak nie tylko zachowywać tradycję polskiego języka. Uczy także historii. Naprawdę imponujące wrażenie wywarł na mnie młody student astro-fizyki, uczestniczący w kursie podharcmistrzów, bez większych trudności rozprawiał o Chrobrym, Mieszku I i bitwie pod Beresteczkiem. Prawda, że imponujące. Szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę, że urodził się tutaj i jego zainteresowania nie są, jak widać po kierunku studiów, humanistyczne.

Mając w pamięci ZHP w Polsce i porównując je z tym tutejszym trudno nie zauważyć, że obie organizacje nieco się od siebie różnią. Pierwszą różnicę, widoczną od razu, widać w samej strukturze organizacyjnej. W Polsce w ZHP istniały drużyny mieszane. Tutaj funkcjonują odrębne drużyny męskie i żeńskie, tak samo zresztą jak i hufce. Czy to źle czy dobrze to dosyć trudno orzec. Z jednej strony obecnie 99% szkół jest koedukacyjnych więc utrzymanie takich podziałów według niektórych trąci zanadto myszką. Patrząc jednak na tradycję i odrębne metody wychowawcze stosowane w drużynach chłopców i dziewcząt trudno nie zgodzić się, że taki podział ma także swoje uzasadnienie.

Kolejną rzeczą, która jest widoczna nawet podczas każdego posiłku to modlitwa. Przyzwyczajeni do tego, że w polskim ZHP sprawy wiary były na odległym bardzo miejscu można przeżyć zaskoczenie, że tu w Anglii harcerstwo tak silnie związane jest z wiarą. Czy takie powiązanie z wiarą oznacza w konsekwencji, że harcerstwo jest zamknięte na przykład dla metodystów, buddystów czy nawet mahometan. Co zrobić podczas wspólnej modlitwy przed posiłkiem jeśli nie wierzy się w Jezusa Chrystusa? No cóż zdrowy rozsądek nakazuje aby uszanować modlitwę innych.

Patrząc na harcerzy zebranych w Fenton widać było, że dla nich pobyt na obozie szkoleniowym to wspaniała zabawa, wspaniała sposobność do nauki postępowania i wspaniała okazja zobaczyć co znaczy jedność i braterstwo harcerskie. Kiedy patrzyłem na komendanta chorągwi druha Roberta Rospędzichowskiego, który stawał myć po obiedzie garnki wraz z nastolatkami zaczynającymi dopiero swoją przygodę harcerską, byłem bardzo pozytywnie zaskoczony. Z tego co pamiętam w Polsce taka sytuacja raczej nigdy się nie zdarzyła (no chyba, że dla potrzeb telewizji). Ideały wpajane podczas szkoleń w sytuacjach takich jak ta przy zmywaniu garnków pokazywały swoją moc i wagę. Aby zobaczyć tę jedną sytuację warto było jechać te kilkaset kilometrów.

Było też w czasie tego obozu miejsce na zabawę i nocne podchody. Było miejsce na śpiew i wspólne ognisko. Było wreszcie miejsce na wspólne rozmowy, które czasami toczyły się mimo obowiązującej ciszy nocnej.

Kiedy opuszczałem stanicę harcerską w Fenton było mi naprawdę żal odjeżdżać. Zresztą chyba nie tylko mnie.
Źródło: Informacje24.co.uk