An ordinary polish boy
An ordinary polish boy – książka napisana przez Brendana Redko ukazuje II wojną światową z perspektywy tego co przeżył ojciec autora, 14-letni Leon Redko w czasie największej zawieruchy ludzkości.
Książeczka nie jest wielka i na początku wydaje się, że jej przeczytanie zajmie kilka godzin. Tak i mnie się wydawało póki nie zacząłem jej czytać. Brendan Redko ukazuje w niej miejsca, w których przebywał kilkunastoletni wtedy ojciec autora. Opis miejsc i tego co się tam wydarzyło sprawiło, że kilkakrotnie w moich oczach pojawiły się łzy. Nie ma się chyba co dziwić temu skoro w książce znalazły się opisy ukazujące bestialskie i szokujące sceny zabaw ss-manów i ukraińskich żołnierzy. Na czym polegały owe zabawy? Na podrzucaniu polskich dzieci w górę i nabijaniu spadających maluchów na bagnety strzelb. Szokujące?! Czy ktoś się jeszcze dziwi, że czytając książkę chce się człowiekowi płakać. Scen tego typu jest zresztą w książce więcej.
Opis wędrówki Leona Redko zaczyna się w Tomaszowie Lubelskim a kończy w Wielkiej Brytanii w Bristolu. Poprzez te kilka lat jakie mijają od rozpoczęcia wojny do jej zakończenia i poprzez te kilka tysięcy kilometrów czytelnik jest wszędzie tam gdzie był 14-letni Leon Redko. Autor pokazuje w swojej książce to co wydarzyło się w tych miejscach. Leon Redko wychowywał się w cieniu Majdanka. Widział eksterminację Żydów i mordowanych na ulicach ludzi. Opis tych wydarzeń znajdzie czytelnik w książce. W zasadzie czytając An ordinary polish boy ma się wrażenie, że tam gdzie był ten młody chłopak ziemia ociekała krwią.
Co musiał przeżywać chłopak zatrzymany przez niemiecki patrol tuż obok miejsca, z którego wysyłano jego żydowskich rówieśników na śmierć do obozu zagłady Bełżec? Nie wiem czy można to sobie nawet wyobrazić. Co musiał czuć widząc jak tysiące osób ginie w obozach. Słysząc opowieści o „nowoczesnych” metodach unicestwiania ludzi?
Autor opisuje w jaki sposób jego ojciec, będący żywą tarczą dla niemieckich żołnierzy, dostaje się do polskiego wojska jak walczy i co przeżywa. Kiedy kończy się wojna 19-letni wówczas Leon nie ma jak wrócić do Polski. Powrót oznaczałby dla niego wyrok śmierci. Los nie szczędzi mu kuksańców nawet po wojnie – z książki dowiadujemy się, że jej główny bohater już nigdy nie zobaczył nikogo ze swojej rodziny jaka pozostała w Polsce.
Dla chłopka z Tomaszowa Lubelskiego powojenne czasy także nie należały do łatwych. Autor książki zapamiętał swojego ojca jako człowieka ciężko pracującego w warsztacie samochodowym. Kiedy ojciec przychodził do domu było już na tyle późno, że niewiele czasu pozostawało na konwersacje, przytulanie się czy też naukę języka polskiego.
Książka naprawdę godna polecenia. Można ją kupić na Amazon.com
