Radiowski - polska audycja w Bristolu
Radiowski – tak nazywa się nowa audycja nadawana na falach miejskiego radia Bcfm.org.uk. Wczoraj po raz pierwszy mogliśmy jej wysłuchać.
Start nie był łatwy. Audycja walczyła by zaistnieć w świadomości Polaków, mieszkających w Bristolu, z programami nadawanymi w tym samym czasie. A było z kim walczyć. Finał Tańca z Gwiazdami czy ciekawe filmy to z pewnością nie jest wymarzony przeciwnik.
Na pierwszy ogień poszła audycja zrealizowana między innymi przez uczniów z Polskiej Szkoły w Bristolu. Chodzi o relację z pobytu w Paryżu, który zorganizowała pani Barbara Everett. Audycja nagrywana była na żywo w czasie trwania eskapady. To był taki radiowy zapis emocji i wydarzeń, które towarzyszyły uczestnikom wycieczki. Ktoś mówił, że dostał jako jedyny z grupy 6 ślimaków, ktoś inny wspominał szampana pod słynną francuską wieżą, jeszcze inny przypominał sobie jak był w Paryżu 20 lat temu. Wypowiadali się także i Anglicy biorący udział w wycieczce i to powiem szczerze mi się spodobało.
Część „Radiowskiego” autorzy poświęcili przeciętnym Polakom mieszkającym w Bristolu. Reporterzy pytali ich dlaczego zdecydowali się przyjechać do Anglii, jakie były ich motywacje, jakie oczekiwania. Dosyć ciekawie był usłyszeć co kierowało ludźmi, że zdecydowali się osiedlić taki kawał od domu.
Koniec programu przeznaczony był na promocję programu Arta. To ma być cykliczny program muzyczny, w którym prezentowane będą utwory polskich i niepolskich zespołów. Ciekawy jestem tego programu. Ciekawy z dwóch powodów. Po pierwsze lubię muzykę a po drugie Art to jedyny człowiek w zespole Radiowskiego, który pracował w profesjonalnym radiu.
Gdybym miał ocenić program jako zwyczajny słuchacz, jeśli to oczywiście możliwe, to wystawiłbym mu chyba tróję. I nie chodzi mi tutaj o niedociągnięcia realizatora dźwięku. To można wybaczyć. Pierwszy raz – jasna sprawa. Nie chodzi nawet o poszczególne reportaże, gdzie niekiedy miałem wrażanie, że pytający zadaje pytania byle tylko je zadać i wcale nie słucha odpowiedzi. Nie rozpaczam także nad tym, że całość czasami wlokła się jak ślimak pod górę. To wszystko na pierwszy raz jest do wybaczenia.
Chodzi mi o sprawę znacznie poważniejszą. Brakło w tej całej audycji jakieś iskry. Brakło też spójności. Kiedy patrzę na terminarz tematyczny audycji to się trochę lękam o los programu. Mówi się bowiem, że słuchacza trzeba sobie wychować. Mówi się, że słuchacz musi mieć jasność dlaczego ma zrezygnować z oglądania telewizji na rzecz radia? Mówi się że słuchacz wraca jeśli „przywiąże” się go do audycji.
Do czego ma jednak słuchacz wracać w Radiowskim? Czego ma oczekiwać? Na to pytanie jak do tej pory nie znalazłem odpowiedzi. Dla mnie brak jest jakiejkolwiek wspólnej nici pomiędzy programami. Wygląda to trochę tak jak gdyby kilka osób przyniosło ze sobą klocki i nie budując niczego razem, chcą tylko zaprezentować owe przyniesione przez siebie klocki.
Gdyby nie fakt, że trzymam kciuki za rozwój programu Radiowski i ciekawi mnie co powiedzą na antenie ludzie, których w większości znam – to chyba drugi raz nie włączyłbym internetu by posłuchać audycji.
Rozmawiałem na żywo po programie z jego kilkoma twórcami. W przeciwieństwie do mnie byli cali podekscytowani. Argumentowali, że samym sukcesem już jest to, że Radiowski ruszył. Że mamy własny program. To wspaniale. Z samego faktu, że mamy własny program wcale nie wynika, że musimy wpadać w zachwyt tylko z tego powodu.
Mam nadzieję, że następne audycje będą znacznie lepsze i bez wpadek realizatora dźwięku.
Źródło: UK724.co.uk
