Radiowski czyli polskie szkoły w Bristolu w natarciu
Pewnie moja recenzja nie będzie obiektywna ani w jednym calu. W sumie przyszło mi oceniać pracę moich koleżanek z Polskiej Szkoły w Bristolu i uczniów z obu polskich szkół w Bristolu.
Kiedy wszedłem do studia emocje jeszcze trzymane były na wodzy. Wiadomo było, że za 15 minut na antenie pojawi się Radiowski. Ale to dopiero za 15 minut. Na końcu sali siedzą Konrad i Paweł i trenują przed wejściem. Nieco bardziej w centrum dwie Aneta i Marlena przygotowują swoje wystąpienie. Ewa żartuje razem z Adrianem na temat tego co ma powiedzieć.
Nerwy pod kontrolą.
18.59 – drzwi do studia zamknięte. Słuchawki na uszach. Połowa ekipy radiowej w studio, druga w studio transmisyjnym obserwuje co się dzieje „za szybą”. Czerwone światło. Wchodzą. Witamy serdecznie – rozpoczyna Magdalena Bond, prowadząca cały program. Głos nieco stremowany ale w stanach normy. Pierwsze minuty rozmowy w studio dotyczą szkół sobotnich, egzaminów GCSE i A-level. Chyba nikogo nie zdziwi informacja, że gościem pani Magdaleny jest pani Barbara Everett. Przedstawiać nie trzeba. Chodząca polska instytucja. Tępicielka wszelkich głupot językowych i anglo-polskiej mowy. Animator działań młodzieży w Bristolu. Kochająca rosyjskie pieśni i literaturę.
Rozmowa toczy się gładko i bez jakichś specjalnych uniesień. Moje emocje w jednym tylko momencie zostały wystawiona na próbę. „A teraz zajmiemy się innym topic'iem” szeptała czule do mikrofonu Magdalena Bond. Tylko dzięki oddzielającej nas szybie nie została natychmiast zamordowana. Po 10 minutach mi przeszło.
Ciekawostką, która mi się bardzo spodobała były wiadomości czytane przez pana Mirosława Salmona. Polak ale wychowany przez angielską rodzinę. Było coś fantastycznego kiedy czytał wiadomości. Oczywiście nie obyło się bez błędów. Znacznie jednak ważniejsze jest jednak to, że poprzez obecność polska audycja Radiowski stała się bardziej otwarta na innych.
Jedna jeszcze rzecz bardzo mnie ujęła. Był to przyjazd Arta. Chłopisko siedząc przed komputerem usłyszał, że wywiad z panią Barbarą Everett „idzie w kółko”. Czym prędzej wziął trochę płyt i pognał do studia bo przecież ewidentnie coś jest nie tak. Na miejscu okazało się, że to był prawdopodobnie błąd komputera Arta. Liczy się jednak to, że przyjechał. Nie zostawił radia na pastwę losu. Brawo Art. Brawo!!!
Dla mnie audycja miała zasadniczo jeden bardzo duży plus. To był magazyn. Były wiadomości, zapowiedzi wydarzeń kulturalnych, reportaże z życia Polonii w Bristolu (np. dobrze zrobiony materiał z Polskiego Obiadu w Bristolu, imprezy zorganizowanej przez panią Magdalenę Kowalik-Malcolm.)
Chciałbym by skonstruowane audycje się powtarzały. By była muzyka ale też reportaż, zapowiedzi i ciekawostki.
Ważne jest też to, że w produkcji tego programu brały udział dzieci z obu polskich szkół w Bristolu. Z tego co wiemy to nie jedyna wspólna inicjatywa młodzieży z polskich szkół.
W tworzeniu programu udział brali:
Prowadząca: Magdalena Bond oraz jej goście: Barbara Everett, Mirosław Salmon, Aneta Nastaj, Marlena Perkowska, Paweł Birkholz, Kondrad Pasławski i Ewa Walczykowska. Dopingującymi byli: Adrian Plewa, Bartek Bielicki i Sebastian Frydrych.
Sarah Wiliams i Michael Bon czuwali nad przebiegiem całości. Bez ich pomocy niemożliwe stałoby się wyemitowanie audycji. Co prawda na początku było kilka wpadek technicznych (zapętlona wypowiedź) ale jak to na początku. Problemem okazał się być poziom dźwięku który falował niczym woda w morzu. Ale to pewnie z radości.
Galeria zdjęć pokazuje jak to wszystko naprawdę wygladało.
Źródło: UK724.co.uk
